‘Zolang ik er lol in heb, ga ik door!’

“Puur toeval eigenlijk. Ik gaf jarenlang les in Sport, Dienstverlening en Veiligheid en daarna heb ik gewerkt als afdelingsleider vmbo-mavo-havo en vwo en als hoofd bureau topsport. Op deze school heb ik nog een jaar na mijn pensionering doorgewerkt.

Nadat ik met pensioen ben gegaan zat ik een week of twee thuis – en daar ben ik niet zo goed in. Dus nam ik contact op met Derec. Via hen kon ik aan de slag op het Laurens College als docent Nederlands. Dat beviel zó goed dat ik daarna ben doorgestroomd naar het Maris College in Den Haag.”

“Ik was nét begonnen met een tijdelijke klus voor Nederlands toen er iemand uitviel bij LOB (Loopbaanoriëntatie en -begeleiding). Of ik dat er even bij kon doen? Dat leek me eigenlijk hartstikke leuk.  

Vervolgens viel vanaf februari ook de vaste afdelingsleider uit. Voor ik het wist, had ik die rol ook te pakken – en ik haal er nog heel veel voldoening uit ook!”

“Waarom níet! Ik heb genoeg hobby’s – ik rijd motor, doe aikido en karate, en geef weerbaarheidstrainingen – maar niets geeft zóveel energie als voor de klas staan. Tussen die pubers blijf je zelf ook jong, dat is gewoon zo. En als ik helemaal zou stoppen, zou mijn vrouw me vast overladen met klusjes. Haha! Nee, zonder gekheid: zolang ik er lol in heb, blijf ik het doen.”

“Omdat ze veel voor je regelen. Zelf solliciteren? Daar heb ik als pensionado geen zin meer in. Derec neemt de sollicitatieprocedures en het papierwerk uit handen. En áls er iets misgaat, lossen ze het meteen op. Ik ben bij Derec ook geen nummer: ze weten precies wat ik wil én wat niet. Dat merk je aan de persoonlijke aandacht: een kerstattentie, een borrel of gewoon een telefoontje tussendoor.

Aan het begin van dit schooljaar belden ze bijvoorbeeld voor een baan op een school voorbij Nieuwegein. Toen heb ik aangegeven: ‘Liever niet, dan ben ik gemiddeld twee uur onderweg!’ Daar hadden ze direct begrip voor en dan zoeken ze gewoon verder. En zo ben ik op het Mariscollege Bohemen terechtgekomen.

En als je ergens begint en het bevalt niet, kun je dat aangeven. Dan kijken ze weer naar een andere optie. Ideaal.”

“Soms komen oud-leerlingen later terug. Zo had ik een dyslectisch meisje die het liefst officier wilde worden bij de Marine. Dat is haar gelukt! Dat zij me later vol trots kwam vertellen dat haar droom was uitgekomen, daar krijg ik nog steeds kippenvel van.

Ook heb ik jongens uit de Feyenoord-jeugd begeleid. Ik moest bijvoorbeeld met de trainer van Feyenoord regelen dat een jonge speler die in het eerste debuteerde wel zijn eindexamens kon maken. Tijdens een toernooi in Griekenland heb ik hem daar onder anderen zijn examen Engels laten maken. Zulke dingen vergeet je nooit meer.”

“Als je het leuk vindt om met mensen te werken, vooral doen! Je kunt heel makkelijk aangeven wat je wel en niet wilt en ze vinden altijd iets passends. Daarbij voel je je echt gezien. Wat mij betreft is Derec gewoon een heel fijne werkgever die precies snapt wat jij belangrijk vindt.”

Ton is het levende bewijs dat onderwijs en plezier hand in hand gaan – zelfs als je de pensioengerechtigde leeftijd al ruimschoots gepasseerd bent. Heb jij ook zin om, net als Ton, voor de klas te staan? Of ben je gewoon benieuwd naar de mogelijkheden in het onderwijs? Bij Derec hebben we talloze opties en denken we graag met je mee. Neem contact met ons op en ontdek wat het beste bij jou past!